Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 3 de 3
Filtrar
Mais filtros










Base de dados
Intervalo de ano de publicação
1.
Pediatr. catalan ; 75(3): 122-124, jul.-sept. 2015. ilus
Artigo em Catalão | IBECS | ID: ibc-146426

RESUMO

Introducció: la ingestió de cossos estranys en l'infant és un fet accidental i freqüent. La majoria de cossos estranys ingerits són petits, roms, amb un baix percen-tatge de complicacions. Cas clínic: es descriu el cas d'un nen de 3 anys que va presentar un quadre de perforació gàstrica poc comú, secundari a la ingestió d'un pal de caramel 16 mesos abans i que inicialment va ser infravalorat. La tomografia computada abdominal va demostrar la presència d'un cos estrany suggestiu d'un pal de caramel en l'estómac, causant de perforació gàstrica amb reacció inflamatòria local. La cirurgia va confirmar el diagnòstic, i l'evolució va ser favorable. Comentaris: l'actitud que cal seguir davant la ingesta d'un cos estrany depèn de diversos factors, com ara l'edat del pacient i l'estat clínic: la mida, forma i composició de l'objecte, i la localització al moment del diagnòstic. El judici dels riscos d'aspiració, obstrucció o perforació determina la indicació, l'oportunitat i la forma de l'extracció


Introducción. La ingestión de cuerpos extraños en el niño es un hecho accidental y frecuente. La mayoría de los cuerpos extraños ingeridos son pequeños, romos, con un bajo porcentaje de complicaciones. Caso clínico. Se describe el caso de un niño de 3 años que presentó un cuadro de perforación gástrica poco común secundario a la ingestión de un palo de caramelo 16 meses antes y que inicialmente fue infravalorado. La tomografía computadorizada abdominal demostró la presencia de un cuerpo extraño sugestivo de un palo de caramelo en estómago, causante de perforación gástrica con reacción inflamatoria local. La cirugía confirmó el diagnóstico, y la evolución fue favorable. Comentarios. La actitud a seguir ante la ingestión de un cuerpo extraño depende de diversos factores, como: edad del paciente y estado clínico; tamaño, forma y composición del objeto, así como su localización en el momento del diagnóstico. El juicio de los riesgos de aspiración, obstrucción o perforación determina la indicación, oportunidad y forma de su extracción (AU)


Introduction. Accidental foreign body ingestion is frequent in children. Most of the ingested foreign bodies are small and blunt, and complications are rare. Case report. We describe the case of a 3-year-old boy who presented with gastric perforation 16 months after the ingestion of a candy stick, which was underestimated at the time of ingestion. The abdominal computed tomography disclosed the presence of the candy stick in the stomach, causing gastric perforation with an inflammatory local reaction. The patient underwent surgery, which confirmed the findings, and recovered uneventfully. Comments. The management after ingestion of foreign bodies depends on several factors, including the patient’s age and clinical condition, the size, shape, and composition of the object, and its location at the time of diagnosis. The assessment of the risks of aspiration, obstruction, or perforation determines the indication, timing, and form of extraction (AU)


Assuntos
Criança , Humanos , Masculino , Corpos Estranhos/cirurgia , Corpos Estranhos , Trato Gastrointestinal/lesões , Trato Gastrointestinal/cirurgia , Trato Gastrointestinal , Tomografia Computadorizada de Emissão/instrumentação , Tomografia Computadorizada de Emissão/métodos , Antibacterianos/uso terapêutico , Nutrição Parenteral , Acidentes Domésticos/tendências
2.
Pediatr. catalan ; 63(2): 56-61, mar.-abr. 2003. tab, ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-142065

RESUMO

Fundamento. La incidencia de mastoiditis aguda y la necesidad de tratamiento quirúrgico disminuyeron con la introducción del tratamiento antibiótico. Posteriormente se ha mantenido estable o podría haber aumentado por cambios de la sensibilidad microbiana. Objetivo. Conocer la presentación clínica y evolución de las mastoiditis agudas tratadas en nuestro centro. Método. Revisión retrospectiva de 19 mastoiditis agudas ingresadas entre enero de 1998 y enero de 2002. Resultados. La edad media fue de 35 meses. Todos iban a guarderia o colegio. 7 (36.8%) tenían otitis medias agudas recurrentes. 13 (68.4%) recibieron antibióticos el mes anterior. 17 (89.5%) presentaban otitis aguda. 13 (68.4%) manifestaban fiebre, 18 (94.7%) otalgia o irritabilidad, 9 (47.4%) supuración, todos tímpano alterado y eritema postauricular, 15 (78.9%) tumefacción postauricular y 17 (89.5%) pabellón desplazado. El recuento fue superior a 15000 leucocitos/mm3 en 4, la proteína C reactiva superior a 60 mg/L en 7 y el hemocultivo negativo en 15 de 17. La tomografía computerizada confirmó el diagnóstico, 2 con osteitis y 2 con absceso retroauricular. El antibiótico más utilizado fue la cefotaxima. 2 requirieron punción timpánica (10.5%), 8 drenaje transtimpánico (42.1%), 2 mastoidectomía (10.5%) y 9 (47.4%) ningun abordaje. Conclusiones. La mastoiditis aguda se da sobre todo en menores de 6 años, no siempre con otitis media aguda recurrente, que han recibido antibióticos el mes previo. Habitualmente es complicación de una otitis media aguda. El diagnóstico es clínico. La tomografía computerizada determina la extensión. El tratamiento es antibiótico endovenoso y drenaje de la colección purulenta (AU)


Background. The incidence of acute mastoiditis and the need for surgical treatment declined significantly after the introduction of antibiotics and stabilized subsequently. However, given the changes in bacterial sensitivities, the incidence of acute mastoiditis may be rising. Objective. To describe the clinical characteristics, treatment, and outcome of patients diagnosed with acute mastoiditis in our institution. Method. Retrospective review of 19 patients with acute mastoiditis seen in our institution between January 1998 and January 2002. Results. Mean age at diagnosis was 35 months. All patients were attending either daycare or school. Seven patients (36.8%) had recurrent acute otitis media. Thirteen patients (68.4%) had received an antibiotic during the previous month. Seventeen patients (89.5%) had concomitant acute otitis media, 13 (68.4%) had fever, 18 (94.7%) had otalgia or irritability, 9 (47.4%) had otorrhea, 15 (78.9%) had retroauricular swelling, 17 (89.5%) had auricular displacement, and ll patients had abnormal tympanic membrane and retroauricular erythema. White blood cell count was greater than 15,000/cumm in 4 patients, C-Reactive protein was greater than 60 mg/L in 7 patients, and blood culture was negative in 15 of 17 patients in whom blood culture was obtained. Computorized tomography confirmed the diagnosis of mastoiditis in all patients. In two patients, there was evidence of osteitis, and in 2 patients a retroauricular abscess was noted. The most frequent antibiotic prescribed was cefotaxime. Two patients (10.5%) required myringotomy, 8 patients (42.1%) required the placement of tympanic drainage tubes, 2 patients (10.5%) required mastoidectomy, and 9 patients (47.4%) did not require any surgical intervention. Conclusions. Acute mastoiditis is diagnosed typically in young children (< 6 years) that have a recent history of antibiotic administration, as a complication of acute otitis media. However, it is not always associated with recurrent acute otitis media.The diagnosis is usually clinical, and computorized tomography may help in the definition of the extension of the infection. The treatment is with intravenous antibiotics and surgical drainage of any abscesses (AU)


Assuntos
Feminino , Humanos , Lactente , Masculino , Mastoidite/epidemiologia , Mastoidite/prevenção & controle , Otite Média/complicações , Otite Média/diagnóstico , Dor de Orelha/complicações , Supuração/complicações , Estudos Retrospectivos , Biópsia por Agulha Fina , Mastoidite/cirurgia
SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
DETALHE DA PESQUISA
...